Industrijsko-poljoprivredni kombinat “Servo Mihalj” (skraćeno: IPK “Servo Mihalj”) je naziv jednog od najvećih privrednih subjekata koji je postojao u Zrenjaninu od 1953. do 1990. godine. Oformljen je 10. januara 1953. godine, spajanjem Fabrike šećera i Industrije skroba u jedno preduzeće pod nazivom KOMBINAT PREHRAMBENE INDUSTRIJE „SERVO MIHALj”. U naredne dve decenije, ono će se neprekidno širiti, integrišući u sebe privredne i agrarne subjekte sa područja opština Zrenjanin, Žitište, Sečanj, Nova Crnja i Novi Bečej u srednjem Banatu, kao i opštine Kotor u Crnoj Gori. Najveći integracioni procesi nastupili su 1974. godine: u to vreme Kombinat se prostirao na teritoriji 56 naseljenih mesta sa površinom od 3.200 km2, na kojoj je živelo 231.000 stanovnika, odnosno 71. 500 domaćinstava i 17.500 zaposlenih. Ovaj broj se do 1987. godine povećao na 21.000.
IPK „Servo Mihalj” je predstavljao zaokruženu agroindustrijsku celinu, gde je primarna poljoprivredna proizvodnja bila vertikalno povezana sa finalnim proizvodima prehrambene industrije. Za uspešno poslovanje Kombinat je dobio mnoga priznanja, među kojima i nagradu AVNOJ-a – najveće moguće priznanje u socijalističkoj Jugoslaviji. U svom sastavu okupljao je 35 radnih organizacija (OUR-a). Njegova propast početkom devedesetih godina prošlog veka bila je uzrokovana nizom nepovoljnih faktora – od donošenja nekolicine pogubnih privrednih zakona do političke situacije koja je dovela do raspada Jugoslavije i međunarodne izolacije zemlje.
Izvor – zrikipedia.com
